Verslag gezinsweekend 2015

Het jaar­lijkse gezins­week­end zat ook dit jaar weer boorde­vol gezellig­heid, ver­die­ping en mooie ont­moe­tingen. Thema dit jaar was ‘Zout der aarde’ naar de tekst in Matteus 5, 13-15.

Eén groot gezin

Al voor de 18e keer bood het gezins­week­end gezinnen de moge­lijk­heid in een ontspannen sfeer zich te verdiepen in de vraag wat het betekent en wat het vraagt om een katho­liek gezin te zijn. Voor de kin­de­ren was er in alle leef­tijds­groepen een pro­gram­ma onder de bezielende lei­ding van en­thou­siaste jon­ge­ren, de broeders van Sint-Jan en enkele zusters van de karme­lie­tes­sen van het God­de­lijk Hart van Jezus uit Vo­ge­len­zang.

De ruim 30 gezinnen waren wederom te gast in Be­zin­nings­cen­trum Emmaus in het Noord-Brabantse Helvoirt. De gezinnen vormen even samen als het ware een groot gezin, waar kin­de­ren ineens nieuwe ‘broertjes’ en ‘zusjes’ hebben en ouders (en kin­de­ren) tijd hebben hun vreugdes en zorgen met O.L. Heer en met elkaar te delen.

Doof én blind

De invulling van het thema zorgt elk jaar weer voor een verras­sing. Zo keken de ouders en tieners op vrij­dag­avond naar de indruk­wek­kende film ‘Marie Heurtin’ – naar een waar gebeurd verhaal -  over hoe een reli­gi­euze zich ontfermt over een blind en doof meisje en hoe zij, na veel strubbelingen, ein­de­lijk contact met haar weet te maken en haar kan leren te com­mu­ni­ce­ren. In de film wordt heel sterk getoond hoe het ‘zout der aarde’ zijn, zoals zuster Marguerite dat voor het meisje Marie wil zijn, vraagt om een voort­du­rende beke­ring. In kleine stappen komen ze samen steeds meer met elkaar in contact tot een echt hechte ver­bon­den­heid ont­staat. Ook ons eigen ‘beke­rings­pro­ces’ kent die stappen. Pas wanneer we steeds opnieuw ons­zelf tot God durven keren, kunnen we groeien in ver­bon­den­heid.

Sprookjes

Op de zater­dag nam Anton de Wit, onder meer bekend van een aantal boeken en zijn columns in bv. Katho­liek Nieuws­blad, de vol­was­se­nen mee in een meeslepend verhaal over de kracht van ver­ha­len. Wanneer je spreekt over het ‘zout der aarde’ kun je denken aan zout als smaakmaker, maar zout is ook om te bewaren, om te conserveren. En daar hebben we ver­ha­len voor nodig. In en met die ver­ha­len kunnen we ons geloof door­ge­ven. Ver­ha­len waarin dui­de­lijk wordt hoe wij moeten han­de­len, die ons laten zien wat een doorleefd geloof is. Sprookjes zijn daar bij uitstek een voor­beeld van. Niet doordat ze regels mee­ge­ven over wat wel en niet mag of moet, maar die aan­ge­ven wat je moet doen om een goed mens te zijn en welke deug­den daarbij horen.

Ver­vol­gens kregen de ouders de opdracht zelf een sprookje te schrijven met daarin – op een of andere manier - ver­werkt een van de Zalig­spre­kingen. Het leverde aan het einde van de dag een zeer gevarieerd aanbod aan ver­ha­len op. Ongekende talenten kwamen aan het licht.

Mix van ernst en plezier

Intussen vermaakten de kin­de­ren zich bij hun eigen pro­gram­ma’s met een mix van catechese, gebed, plezier en sport. De gezinnen – ouders en kin­de­ren - maakten in de mid­dag ge­za­men­lijk puzzels over hoe je met je eigen gezin het zout der aarde kunt zijn.

Door de vie­rin­gen en gebed, evenals de gezellige maaltij­den, werd de inner­lijke mens zowel gees­te­lijk als fysiek goed ver­zorgd. Op de zon­dag ver­telde een gevlucht Iraaks gezin over hun manier om ‘zout der aarde’ te zijn. Hun hou­ding van ver­ge­ving naar hun kwaaddoeners en hun ver­trouwen in de toe­komst raakten velen.

Tot volgend jaar

Bij de afslui­ting met alle gezinnen en lei­ding tezamen ont­ving ieder gezin een mooi gebed (zie hier­on­der). En na alles weer opgeruimd, ingepakt en schoon­ge­maakt te hebben, toog ie­der­een zon­dag­mid­dag huis­waarts.

“Tot volgende keer”, klonk van alle kanten over het terrein. Het was een geslaagd en verrijkend weekend geweest. Volgend jaar vindt het gezins­week­end plaats van 10 t/m 12 juni 2016.

Gebed

De gezinnen kregen behalve in­for­ma­tie, in­spi­ra­tie, bemoe­diging en gezellig­heid, ook nog de film Marie Heurtin op DVD en een speciale gebeds­kaart ‘Zout der aarde’.

Heer Jezus Christus,

U die hebt gezegd:
“Jullie zijn het zout van de aarde, het licht van de wereld”;
geef ons te ontdekken hoe wij met onze gaven en talenten,
maar ook met onze limieten en met onze kwets­baar­heid,
met heel onze per­soon­lijk­heid,
geïnspireerd door het geloof in uw Naam,
en gesterkt door de gaven van uw Heilige Geest
levende getuigen kunnen zijn van uw liefde voor de mensen;
dat wij niet alleen kin­de­ren van God genoemd wor­den,
maar het ook zijn: in liefde en eensgezind­heid,
in ge­meen­schap met elkaar en in open­heid naar de ander,
altijd op zoek naar wat de vrede bevordert
en bereid om alles te ver­ge­ven om uwentwil;
mogen wij zo bouwers zijn van uw Ko­nink­rijk op aarde,
totdat Gij weder­komt in heer­lijk­heid om ons
te brengen naar het Huis van de Vader.
Dat vragen wij U op voor­spraak van Maria,
Uw moeder die ook onze moeder is. Amen.